ის, რაც ყველამ გაიგო და რისი გაგებაც ჩვენთან ჭირს

ეს მოსაზრებები, ასე ამოკრებილად,  ბატონმა რომან რურუამ გადმომცა. საჭიროდ ჩავთვალე, ასეთი ფორმით გამომექვეყნებინა.

დაფიქრებისათვის

უდიდესი მოაზროვნისა და ეკონომისტის ადამ სმიტის მიხედვით: 

ეკონომიკა ბერძნული სიტყვაა და მეურნეობას ნიშნავს. პოლიტიკა სახელწმიფო მართვის ხელოვნებას (შესაბამისად, პოლიტეკონომია არის სახელმწიფოს სეული მართვა

ადამ სმიტამდე მრავალი ფილოსოფოსი ცდილობდა აეხსნა , რატომაა ზოგი ქვეყანა მდიდარი და ზოგი კი სიღატაკეში იღრჩობა. მარტივად როიმ ვთქვათ, ნათლად ჩანს,  რომ მდიდარ ქვეყანაში, ფულის რაოდენობა მეტია. ფულიმეტია იმ შემთხვევაში, როცა ქვეყანა ისეთ პროდუქციას აწარმოებს, რომლის სხვა ქვეყანაში გაყიდვა შესაძლებელია. თუ წარმოებული პროდუქცია მხოლოდ საკუთარ ქვეყანაში იყიდება, მაშინ ფული ხელიდან ხელში გადადის  და მისი რაოდენობა არ მატულობს, ხოლო თუ საზღვარგარეთ გადის,  ქვეყანაში ფულის რაოდენობა იზრდება.  შესაბამისად, თუ გიმდათ, რომ  თქვენი ქვეყანა  გამდიდრდეს, აუცილებლად რაც შეიძლება მეტი პროდუქცია გაიყიდოს საზღვარგარეთ და უნდა ვეცადოთ გარედან ნაკლები პროდუქცია შემოვიდეს

უდიდესი ფრანგი მოაზროვნის, მონტესკიეს მიხედვით: 

ყველა ერს, ხალხს მისი ხასიათის შესატყვისი ფენომენი უნდა ჰქონდეს. დემოკრატიის მთავარი პრონციპი: კანონის ფუნქციას იღებს ხალხი. მონტესკიე დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს კანონის სიტყვიერ ფორმულირებას სიტყვები უნდა იყოს   ერთმნიშვნელოვანი. კანონის წაკითხვისას ყველას ერთი აზრი უნდა ჰქონდეს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, კანონის ბუნდოვანებას ანგარებიანი მმართველი ბოროტად გამოიყენებს

ცნობილი მოაზროვნის, გროციუსის მიხედვით:

ბუნებრივი სამართალი ის კრიტერიუმია, რის მეშვეობით შეიძლება ერთმანეთისაგან გავარჩიოთ რაა დაშვებული და რა აკრძალული.