პასუხი ყველას: მტერსაც და მოყვარესაც!

მინდა ვიფიქრო, რომ ვინც ეს სტატუსი დაწერა არ მიცნობს. თუ მიცნობს და მაინც წერს მისთვის უარესი, ვინც მიცნობს ეს პასუხებში აშკარად ჩანს და დიდი მადლობა მათ. ჩემგან ღალატი არ იქნება, ვეთანხმები ყველას რომ ნაბიჯი გადავდგი, იმაზე მეტად რისკიანი, ვიდრე მაშინ, როდესაც ორჯერ თბილისისკენ მომავალ ტანკებს დავხვდი და მაშინ ქუთაისმა და იმერეთმა მთელ საქართველოს… რეალური ხელისუფლების უსუსურობის გამო და ანტიქართველ უცხოელთა დიდი მხარდაჭერით, პოლიტიკური ტანკის ფუნქციას იძენს, ნაც.მოძრაობის სექტა და მიხეილ სააკაშვილი. არასდროს არავითარი სურვილი არ მქონდა მასთან თანამშრომლობის, მიუხედავად იმისა, რომ არაერთგზის ეს სურვილი გამოთქვა და უფრო მეტიც, პრესაში წერდა, თუ მოქ. კავშირში შევიდოდი მათი საპრეზიდენტო კანდიდატი ვიქნებოდი, ეს კი მაშინ პრაქტიკულად პრეზიდენტობას ნიშნავდა. უფრო მეტიც, 2001-02 წლებში შემომთავაზა ერთად შეგვექმნა პარტია და დიდი ფინანსების მობილიზებასაც მპირდებოდა. ჩემგან ყოველთვის უარი იყო. ბოლოს 2003 წლის ნოემბერში, ე.წ. “ვარდების რევოლუციამდე” სამი დღით ადრე, ბოკერია გამომიგზავნა, რომელმაც ჩემს კაბინეტში გადმომცა სააკაშვილის სურვილი, გადავმდგარიყავი და შევერთებოდი რევოლუციურ ლიდერთა ჯგუფს და სამ პიროვნებას აგვეღო ხელში ძალაუფლება, აქაც უარი ვთქვი, როდესაც საქართველოს მოსახლეობის დიდი ნაწილი ფეხქვეშ გაეგო (დარწმუნებული ვარ აქ ჩემ მლანძველთა დიდმა ნაწილმა ხმა მისცა) და როცა გარეძალთა მიერ და ხალხის დიდი მხარდაჭერით ის პრაქტიკულად დანიშნული იყო პრეზიდენტად, კენჭი ვიყარე პრეზიდენტად და ხალხს პირდაპირ ვუთხარი, სააკაშვილის არჩევა მხოლოდ უბედურების მომტანი იქნებოდა ქვეყნისთვის. ეს მასაც შევუთვალე მაშინ, და არაერთგზის ვთქვი საინფორმაციო საშუალებებით.

1997 წლიდან ვარ, ვიყავი და ვრჩები იმ აზრზე, რომ სააკაშვილი არის არასერიოზული, გაუწონასწორებელი და ქვეყნისთვის საშიში პიროვნება, ეს მას პირდაპირ ვუთხარი 2001 წლის, 11 აპრილს, ინგა გრიგოლიას გადაცემაში და 2003 წლის ნოემბერში, რევოლუციამდე ორი დღით ადრე, როდესაც ჩვენი პირისპირ შეტაკება მოხდა ზესტაფონის გამგეობაში. ინგა გრიგოლიას გადაცემაში, რომელსაც რამდენჯერმე ჩემი მიმართვისა, დღემდე არ აჩენს ქალბატონი ინგა, მას პირდაპირ ვუთხარი, საცოდავი საქართველო თქვენნაირი მინისტრების ხელში-თქო. ამის გამო, მეორე დღეს, შევარდნაძის სატელეფონო რისხვა დავიმსახურე, როგორ ბედავ ამის თქმას ჩემ საუკეთესო მინისტრზეო. ზესტაფონში კი, რომელსაც დღემდე არ აჩენენ ტელევიზიები, მას პირისპირ ვუთხარი ყველაფერი რაც სათქმელი იყო. მოთხოვეთ ტელევიზიებს ამ მასალების გამოქვეყნება და მაშინ დარწმუნდებით, რა პოზიცია მქონდა, რომელზეც დღესაც ვრჩები.

ვწუხვარ, რომ ჯერ ვერ მოხერხდა, სოც. ქსელში ვერ მოხერხდა იმ გამოსვლის გამოქვეყნება, რომელიც გუშინ ჩავწერე.

ქართველთა კონგრესის სათავეებთან, ათწლეულების წინ დადგნენ მერაბ ბერძენიშვილი და რეზო ჩხეიძე, დღეს არცერთი ცოცხალი არ არის. 2015 წლის აპრილში, ბატონებმა, რომან რურუამ და ანზორ ერქომაიშვილმა, რუსთაველის თეატრში, ქართული ერთობის დარბაზის დიდ ფორუმს, წარუდგინეს წინადადება, რომ უნდა ჩატარდეს, ყოველთა ქართველთა, საქართველოს შვილთა და საქართველოს მეგობართა მსოფლიო კონგრესი. მეცნიერთა 200 კაციანმა გუნდმა, შეიმუშავა ქვეყნის განვითარების კონცეფცია “გზა ცივილიზებული სახელმწიფოსკენ”, რომელიც ამ კონგრესზე და მის სესიებზე, მსოფლიოს 40 ქვეყნის 85 ქალაქში უნდა იქნეს განხილული და დამტკიცდეს ქართველთა მსოფლიო ყრილობაზე, 2020 წლის შემოდგომაზე, რომელმაც საბოლოო სახე უნდა მისცეს მომავლის საქართველოს პროგრამას.

მე არ მინდა დავიჯერო, რომ ქ. ლიეჟში, ქართველთა შეკრების ორგანიზატორი სააკაშვილი და ნაც. მოძრაობის სექტაა, მინდა ვიფიქრო, რომ ამ კრებას სერიოზული ხალხი უკეთებს ორგანიზებას, მ. სააკაშვილმა განაცხადა, რომ ვუერთდებიო და დარწმუნებული ვარ რომ მას და ყველა მონაწილეს ერთნაირი უფლება გვექნება ამ კრებაზე, თუ ეს ასე არ იქნება მაშინ დადატურდება ეჭვი, სააკაშვილსა და ნაცმოძრაობასთან, კრების ორგანიზატორების ალიანსი.

ჩემი პოზიცია ურყევია, უცხოეთში ქართველთა შეკრება, ვინმეს მხარდაჭერის ან ვინმეს წინააღმდეგ, ერთნაირად დამანგრეველია ქვეყნისთვის.

ყველას ვთხოვ, შევიდნენ ვებ-გვერდზე www.civilizebuli.ge, ან ნახონ გაზეთ “საქართველოს რესპუბლიკის” 8 თებერვლის ნომერი და გაეცნონ წერილს, რომლითაც მივმართე ქ. ლიჟის კრების ორგანიზატორებს, ამ წერილით, ყოველი ღირსეული ქართველი, საქართველოს შვილი და მეგობარი იამაყებს.

სიკეთე თქვენთან!

ერთად გავიმარჯვებთ საქართველოსთვის. მე ამ ბრძოლაში რიგითი ჯარისკაცი ვარ და ამას ვუსურვებდი ყველას.

საქართველოში გამოგონილი ბელადების და ოლიგარქების მმართველობა უნდა დავასრულოთ, საქართველოს მომავალი არც სააკაშვილთან, მის ნაც. მოძრაობასთან და არც ივანიშვილთან და ოცნებასთანაა დაკავშირებული.

საქართველოს მომავალი, განათლებულ და რწმენით სავსე — მორალურ ადამიანებთანაა დაკავშირებული.

ამ წერილს ქალაქ ლიეჟში ვწერ, შეკრებამდე რამდენიმე საათით ადრე, ამით ყველაფერია ნათქვამი.

თ.შაშიაშვილი