უნდა დაიწყოს აკადემიური, მშვიდი და წყნარი დიალოგი ეროვნული თანხმობისათვის

ამაზე  უარის თქმას, არც დრო და არც ხალხი გვაპატიებს

ღმერთმა ქნას, ვცდებოდეთ, მაგრამ შთაბეჭდილებაგვრჩება, რომ დამოუკიდებლობის  აღდგენისშემდეგ საქართველოში, ხალხისა და ქვეყნისადმი ხელისუფლების პასუხისმგებლობა მოკვდა,თანამდებობის  მოპოვების მთავარ კრიტერიუმადმლიქვნელობა იქცა, სოციალური დემაგოგიაყოველგვარ დასაშვებ საზღვრებს გადაცდა,წახალისებულია მოღალატეობა – პარტიიდან პარტიაში მომთაბარეობა… იყიდებიან პარტიები, პოლიტიკოსები, ტელევიზიები, საინფორმაციო საშუალებები… შეიძლება არჩევნებში (და არა მარტო) გამარჯვების ყიდვა და სხვისი დამარცხების ყიდვაც. პრაქტიკულად პოლიტიკური პროსტიტუციის ეპოქაში ვცხოვრობთ.